Przyjść może taki moment, w którym starszy członek rodziny wymagać będzie codziennej opieki. Przeprowadzka do domu seniora stanowić może wówczas jedyny sposób na to, aby tę opiekę mu zapewnić. Do wyboru będziemy mieć wówczas ośrodki publiczne i prywatne. Różnią się one od siebie pod wieloma względami, a jedną z kluczowych różnic stanowi to, jak łatwo (lub trudno) się do nich dostać. W placówkach prowadzonych przez instytucje administracji publicznej i przez nie współfinansowanych często brakuje miejsc, a dostanie się do nich, poprzedzone jest długim i żmudnym procesem administracyjnym. Sytuacja jest o wiele prostsza w przypadku ośrodków niepaństwowych.
Przyjęcie do prywatnego domu spokojnej starości
Do prywatnego domu starców łatwiej się dostać. Dostępność miejsc jest większa i zwykle nie trzeba czekać miesiącami na przeprowadzkę do ośrodka, co w przypadku potrzebujących pomocy seniorów może być bardzo kłopotliwe. Sama procedura jest także skrócona do minimum. Podstawę stanowi przygotowanie zestawu dokumentów medycznych, takich jak opinie lekarskie i aktualne wyniki badań, określających stan zdrowia seniora i jego specjalne potrzeby. Niezbędne są również takie dokumenty, jak dowód osobisty i potwierdzenie posiadania ubezpieczenia zdrowotnego.
W przypadku prywatnych domów opieki nie ma potrzeby składania wniosków o przyjęcie do nich osoby starszej. Jeżeli więc tylko miejsce jest dostępne, kolejnym krokiem będzie zawarcie umowy z domem spokojnej starości. Umowa ta powinna określać m.in. zakres świadczeń, jakie senior otrzyma w ośrodku, koszt pobytu, okres trwania umowy oraz odpowiedzialności, jaki bierze na siebie ośrodek. Tak jak w przypadku wszystkich innych umów, jej zapisy należy dokładnie przeanalizować. Jeśli wszystko będzie zgodne z naszymi oczekiwaniami, możemy złożyć podpis i przygotować seniora do przeprowadzki.